Czy olej napędowy oraz olej hydrauliczny do tankowania pojazdów należy wykazywać w remanencie?
PYTANIE
Prowadzę działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług transportowych oraz usług układania kostki brukowej. Podatek dochodowy rozliczam wg stawki liniowej, PKPiR. W majątku trwałym firmy posiadam m.in. samochody ciężarowe, wywrotkę, koparko-ładowarkę, które wykorzystuję do świadczenia ww. usług. W związku z faktem, iż w firmie zużywane są duże ilości oleju napędowego, niezbędnego do tankowania pojazdów zakupiliśmy do firmy zbiornik dwu płaszczowy – dystrybutor, w którym to przechowujemy olej napędowy i z tego też zbiornika tankujemy samochody w miarę potrzeb. Dodatkowo w odrębnych beczkach tj. 200 litrowych przechowujemy olej hydrauliczny, który jest zużywany do firmowych samochód ciężarowych.
W której kolumnie PKPiR powinniśmy księgować zakup oleju napędowego i oleju hydraulicznego? Czy olej napędowy oraz olej hydrauliczny powinniśmy wykazywać w remanencie sporządzanym na ostatni dzień roku kalendarzowego? Jeśli powyższe należy wykazywać w remanencie końcowym, to czy podlega wycenie, a co za tym idzie wpłynie na ustalenie końcowego wyniku finansowego firmy, czy też należy tylko spisać ilościowo bez dokonywania wyceny?
ODPOWIEDŹ
W sytuacji przedstawionej w pytaniu zakup paliwa należy zaksięgować w kol. 13 księgi podatkowej i zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie poniesienia. Paliwa tego nie wykazuje się w spisie z natury.
Koszty uzyskania przychodów zasadniczo są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.
Natomiast za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów (PKPiR) uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.
U podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących PKPiR dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem z działalności gospodarczej a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.
A zatem, w remanencie początkowym oraz końcowym podatnik powinien ująć m.in. towary handlowe, materiały podstawowe oraz materiały pomocnicze.
Dalej:
- materiałami (surowcami) podstawowymi są materiały, które w procesie produkcji lub przy świadczeniu usług stają się główną substancją gotowego wyrobu; do materiałów podstawowych zalicza się również materiały stanowiące część składową (montażową) wyrobu lub ściśle z wyrobem złączone (np. opakowania – puszki, butelki) oraz opakowania wysyłkowe wielokrotnego użytku (np. transportery, palety), jeżeli opakowania te nie są środkami trwałymi;
- materiałami pomocniczymi są natomiast materiały niebędące materiałami podstawowymi, które są zużywane w związku z działalnością gospodarczą i bezpośrednio oddają wyrobowi swoje właściwości;
- wyrobami gotowymi są wyroby własnej produkcji, których proces przerobu został całkowicie zakończony, wykonane usługi, prace naukowo-badawcze, prace projektowe, geodezyjno-kartograficzne, zakończone roboty, w tym także budowlane.
Natomiast co do sporządzania spisu z natury podatnicy mają obowiązek sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do zryczałtowanego opodatkowania podatkiem dochodowym, zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności. Przy czym, obowiązek sporządzenia spisu z natury na dzień 1 stycznia roku podatkowego nie dotyczy podatników, którzy sporządzili spis z natury na koniec poprzedniego roku podatkowego. W tym przypadku zamiast spisu z natury na dzień 1 stycznia roku podatkowego do księgi wpisuje się spis z natury sporządzony na dzień 31 grudnia poprzedniego roku podatkowego.
Biorąc pod uwagę charakter świadczonych usług, należy je uznać za wyroby gotowe. Wykonaną usługą jest m.in. zlecony transport, możliwy do zrealizowania dzięki nabytemu do samochodów paliwu. Jednak paliwo nie staje się główną substancją wykonywanych usług (częścią tych usług), co oznacza, że paliwo to nie jest też materiałem podstawowym.
Zdaniem jednego z organów podatkowych, który rozpatrywał analogiczną sytuację: "(...) chociaż paliwo nie jest materiałem podstawowym i jest zużywane w związku z prowadzoną (...) działalnością gospodarczą, to nie sposób uznać, iż paliwo to bezpośrednio oddaje wykonywanej usłudze swoje właściwości. Tym samym poniesione przez [podatnika] wydatki na zakup paliwa do zbiornika, z którego tankowane będą samochody wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej do świadczenia usług transportowych, podlegają ujęciu w kol. 13 [PKPiR] (pozostałe wydatki), co skutkuje brakiem obowiązku obejmowania paliwa spisem z natury. W konsekwencji wydatki poniesione przez [podatnika] na zakup ww. paliwa, winny być ewidencjonowane w [PKPiR] w dacie ich poniesienia, a więc niezależnie od faktycznego zużycia tego paliwa na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej."
Tagi: remanent, wykorzystywane surowceData publikacji: 18/08/2017
Czy pytanie okazało się pomocne?
Ile kosztuje u nas leasing lub kredyt?
Szybko policz ratę leasingu lub
kredytu dla siebie?
Szukasz samochodu?
Pomożemy znaleźć najlepsze
auto dla ciebie!
Zamów kontakt
Sprawdź jak szybko oddzwonimy.
Referencje
Nowości
Firmy leasingowe prestrzegają przed oszustami
Wyniki branży leasingowej w 2021 roku
Rejestracje samochodów osobowych w Europie w 2021
Dodaj komentarz
Komentarze
Ta strona nie została jeszcze skomentowana